31 Ocak 2015 Cumartesi

Bekle Beni Döneceğim – Жди меня и я вернусь

Bugünkü dersimizde Rusya’da 22 Haziran’da kutlanan Anma ve Hüzün Günü ile ilgili diyalogları inceleyeceğiz, dünyanın belki de en bilinen savaş şiiri olan ‘Bekle Beni’ üzerinde duracağız.



Bugünkü dersimizde Rusya’da 22 Haziran’da kutlanan Anma ve Hüzün Günü ile ilgili diyalogları inceleyeceğiz, dünyanın belki de en bilinen savaş şiiri olan ‘Bekle Beni’ üzerinde duracağız.
Мурат: Све́та, неда́вно я нашёл в Интерне́те одно́ стихотворе́ние. Называ́ется «Жди меня́ и я верну́сь». Расскажи́, о чём э́то стихотворе́ние? – Sveta, geçen gün İnternet’te bir şiir buldum. Adı ‘Bekle beni, döneceğim’. Anlatır mısın, lütfen, bu şiir ne hakkındadır?
Света: Э́то стихотворе́ние о войне́, о си́ле любви́ и наде́жде. – Bu şiir, savaş, aşkın gücü ve ümit hakkındadır.
Мурат: Кто написа́л э́то стихотворе́ние? – Şiiri yazan kim?
Света: Его́ написа́л Константи́н Си́монов, поэ́т, писа́тель и вое́нный корреспонде́нт. Случи́лось э́то в са́мом нача́ле Вели́кой Оте́чественной войны́, то́ есть в 1941 (ты́сяча девятьсо́т со́рок пе́рвом) году́. Си́монов посвяти́л его́ изве́стной сове́тской актри́се Валенти́не Серо́вой. – Şiiri yazan Konstantin Simonov, şair, yazar ve askeri muhabir. Bu, Büyük Vatan Savaşı’nın başında, yani 1941 yılında oldu. Simonov, bu şiiri ünlü Soviyet sanatçısı Valentina Serova’ya adamıştır.
Мурат: Наско́лько я зна́ю, э́то са́мое изве́стное стихотворе́ние о войне́. – Bildiğim kadarıyla, bu, en meşhur savaş şiiridir.
Света: Да, ты прав. Оно́ ста́ло о́чень популя́рным во вре́мя войны́, солда́ты от руки́ перепи́сывали его́ и отсыла́ли в пи́сьмах люби́мым. – Evet, haklısın. Savaş sırasında çok yagın oldu, askerler onu elle yazıp mektuplarında sevdikleri kadınlara gönderiyordu.
Константин Симонов
ЖДИ МЕНЯ И Я ВЕРНУСЬ
Konstantin Simonov.
BEKLE BENİ DÖNECEĞİM
Жди меня́, и я верну́сь
[Jdi menyá i ya virnús’].
То́лько о́чень жди
[tól’ka óçin’ jdi],
Жди, когда́ наво́дят грусть
[jdi kagdá navódyat grust’]
Жёлтые дожди́
[jóltıyi dajdí],
Жди, когда́ снега́ мету́т
[jdi kagdá snigá mitút],
Жди, когда́ жара́
[jdi kagdá jará],
Жди, когда́ други́х не ждут
[jdi kagdá drugíh ni jdut],
Позабы́в вчера́
[pazabı́f fçirá].
Жди, когда́ из да́льних мест
[jdi kagdá iz dál’nih mest]
Пи́сем не придёт
[písim ni pridyót],
Жди, когда́ уж надое́ст
[jdi kagdá uş nadayést]
Всем, кто вме́сте ждёт
[fsem kto vmésti jdyot].
Жди меня́, и я верну́сь
[jdi minyá i ya virnús’],
Не жела́й добра́
[ni jıláy dabrá]
Всем, кто зна́ет наизу́сть
[fsem kto znáyit nayizúst’],
Что забы́ть пора́
[şto zabı́t’ pará].
Пусть пове́рят сын и мать
[pust’ pavéryat sın i mat’]
В то́, что нет меня́
[ftó şto net minyá],
Пусть друзья́ уста́нут ждать
[pust’ druzyá ustánut jdat’],
Ся́дут у огня́
[syádut u agnyá],
Вы́пьют го́рькое вино́
[vı́pyut górykayi vinó]
На поми́н души́...
[na pamín duşı́]
Жди. И с ни́ми заодно́
[jdi i s ními zaadnó]
Вы́пить не спеши́
[vı́pit’ ni spişı́].
Жди меня́, и я верну́сь
[jdi minyá i ya virnús’],
Всем смертя́м назло́
[fsem smirtyám nazló].
Кто не жда́л меня́, тот пусть
[kto ni jdál minyá tot pust’]
Ска́жет: - Повезло́.
[skájıt pavizló]
Не поня́ть, не жда́вшим им
[ni panyát’ ni jdáfşım im],
Как среди́ огня́
[kak sridí agnyá]
Ожида́нием свои́м
[ajıdániyim svaím]
Ты спасла́ меня́
[tı spaslá minyá].
Как я вы́жил, бу́дем знать
[kak ya vı́jıl búdim znat’]
То́лько мы с тобо́й,-
[tól’ka mı s tabóy]
Про́сто ты уме́ла ждать
[prósta tı uméla jdat’],
Как никто́ друго́й
[kak niktó drugóy].
Bekle beni, döneceğim,
Hakikaten bekle.
Bekle sarı yağmurlar
Hep hüzün getirse de.
Bekle beni kar fırtınalarında.
Bekle beni sıcak havalarda.
Başkaları beklenmeden
Dünde unutulsa da,
Uzak diyarlardan
Mektup gelmese de,
Hep beraber bekleyen
Herkes sıkılsa da,
Sen yine de bekle.
Bekle beni, döneceğim.
Kimlere göre,
Unutulma vaktim gelse de,
Aldırma ve bekle.
Varsın oğlum, hatta anam,
Unutsun dursun.
Dostlarım beklemekten
Varsın yorulsun.
Bir ateş çevresinde
Acı şaraptan, ruhuma
Oturup içseler de,
İmtina et sevgilim,
Acele etme.
Bekle beni, döneceğim
İnadına sinsi ölümlerin.
Varsın tanımayan:
‘Şansı varmış’, desin.
Ateşin pençesinden,
Sağ salım çıkışımı,
Hiç beklememiş onlar
Anlamaz asla.
Nasıl kurtulduğumu,
Bileceğiz yalnız biz,
Yalnız sen ve ben.
Zira sendin o, anca
Bekleyebilen.
(Çeviri: Melaike Hüseyin)

Konstantin Simonov - Константин Симонов
* * *
Света: Мура́т, ты зна́ешь, ка́ждый год 22 (два́дцать второ́го) ию́ня в Росси́и отмеча́ют День па́мяти и ско́рби – день нача́ла Вели́кой Оте́чественной войны́. В э́тот день, в 1941 (ты́сяча девятьсо́т со́рок пе́рвом) году́, ги́тлеровская (наци́стская) Герма́ния напа́ла на Сове́тский Сою́з. Война́ дли́лась 1418 (ты́сяча четы́реста восемна́дцать) дней и ноче́й и унесла́ жи́зни почти́ 27 (двадцати́ семи́) миллио́нов челове́к. – Murat, biliyor musun, her yıl 22 Haziran’da Rusya’da Anma ve Hüzün Günü kutlanır, bu Büyük Vatan Savaşı’nın başlangıç tarihi. O gün, 1941 yılında Hitler (Nazi) Almanyası Soviyetler Birliğine saldırdı. Savaş 1418 gün ve gece devam etti ve yaklaşık 27 hayatının kaybedilmesine yol açtı.
Мурат: Вот почему́ на про́шлой неде́ле по телеви́зору сно́ва пока́зывали так мно́го фи́льмов о войне́! – İşte ondan dolayıdır ki geçen hafta televizyonda yine o kadar çok savaş filmi gösterildi!
Света: Да, в после́дние го́ды появи́лось мно́го фи́льмов о нача́ле войны́: «В ию́не 41-го (со́рок пе́рвого)», «Бре́стская кре́пость» и другие. Бре́стская кре́пость, кото́рая сейча́с нахо́дится на террито́рии Белору́ссии, ста́ла одни́м из си́мволов нача́ла войны́. Её небольшо́й гарнизо́н бо́льше неде́ли сде́рживал ата́ки трёх неме́цких диви́зий! – Evet, son yıllarda savaşın başlaması ile ilgili birçok film çekildi: ‘Haziran 1941’da’, ‘Brest Kalesi’. Bugünlerde Beyaz Rusya’da bulunan Brest Kalesi, savaşın başlangıcının bir sembolü olmuştur. Kalenin kalabalık olmayan garnizonu, bir haftadan fazla üç Alman bölümünün saldırılarına dayanıyordu!
Мурат: Что обы́чно происхо́дит 22 (два́дцать второ́го) ию́ня? – 22 Haziran’da neler yapılıyor?
Света: Как и 9 (девя́того) мая, прохо́дит мину́та молча́ния, организу́ются тра́урные ми́тинги, лю́ди прино́сят цветы́ к Ве́чному огню́. – 9 Mayıs’ta olduğu gibi, saygı duruşunda bulunulur, yas törenleri düzenlenir, insanlar Sönmeyen Ateş anıtına çiçek getirir.
Bir sonraki derste görüşmek dileğiyle...
Tamamını oku: http://tr.sputniknews.com/turkish.ruvr.ru/2013_06_24/Jdi-menya/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder